هم خانواده برای کلمه علاقه مند
هم خانواده کلمه علاقه:علایق
واژه «علاقه‌مند» از واژه‌های اصیل فارسی است که از دو بخش «علاقه» و «مند» ساخته شده است. «علاقه» به معنای محبت، میل، تمایل و «مند» به معنای دارای، صاحب، متعلق به است. بنابراین، «علاقه‌مند» کسی است که به چیزی یا کسی علاقه دارد، محبت می‌ورزد و به آن تعلق خاطر دارد.
این واژه در ادبیات فارسی کاربرد فراوانی دارد و برای بیان احساسات مثبتی مانند محبت، دوستی، علاقه و وابستگی استفاده می‌شود. همچنین، در زبان محاوره نیز کاربرد زیادی دارد و برای بیان علاقه به چیزها یا فعالیت‌های مختلف به کار می‌رود.
مترادف‌های «علاقه‌مند» عبارتند از:
دوستار
خواستار
علاقه‌دار
دلبسته
مهرورز
محب
شیدا
شیفته
فرهنگ‌های لغت فارسی، «علاقه‌مند» را به معنای «دارای علاقه، محبت‌ورز، دلبسته و متعلق به» تعریف کرده‌اند. به عنوان مثال، فرهنگ معین «علاقه‌مند» را «دارای علاقه، دلبسته» و فرهنگ دهخدا آن را «دوستدار، محب، خواستار، به دل دوست داشتن، علاقه‌دار، دارای علاقه، منسوب، مرتبط و متعلق» معنا کرده است.
در فرهنگ واژه‌های فارسی سره، «علاقه‌مند» به معنای «دوستدار» و در فرهنگ واژه‌های فارسی هوشیار به معنای «مهرورز، علاقه‌دار، کسی به چیزی یا کسی تعلق خاطر دارد، منسوب، مرتبط، دوستدار و علاقه‌دار» آمده است.
هم خانواده ی علاقه مند