هم خانواده شخصیت
هم خانواده شخصیت کلاس سوم:مشخص-شاخص-تشخیص-تشخص
واژه «شخصیت» در زبان فارسی، به معنای «منش» است. این واژه در فرهنگ و زبان فارسی، دو معنا دارد.
شخصیت گاهی به معنای منش و مجموعه خصوصیات اخلاقی شخص است که به شخصیت معروف شده است. به عنوان مثال، می‌توان گفت: «شخصیت او بسیار مهربان و دلسوز است.»
از معنای دیگر و کاربرد دیگر این کلمه، می‌توان به این اشاره کرد که به وجود شخصی یا کسی، شخصیت می‌گویند. به عنوان مثال، می‌توان گفت: «شخصیت تاریخی فردوسی» یا «شخصیت به منظور درجه و مرتبه اشخاص»
مترادف‌های واژه شخصیت
مترادف‌های واژه «شخصیت»، شامل کلماتی چون: «منش»، «تشخیص»، «سجیه» است.
تعریف واژه شخصیت در فرهنگ‌های لغت
فرهنگ معین: «مجموعه خصوصیات یک انسان و مجموع خصایص باطن و رفتارهای اجتماعی هر انسانی»
لغت‌نامه دهخدا: «رفعت، شرافت، درجه و مرتبه، بزرگواری، وجود، منش، صاحب وجودی، نجابت و ملاطفت»
فرهنگ عمید: «ذات هر شخص، مجموعه خصوصیات یک فرد که او را از هر کسی متمایز می‌کند، خلق و خوی مخصوص هر شخصی، بزرگواری و شرافت»
فرهنگ واژه‌های فارسی سره: «منش»
بی عقل