معنی ضرب المثل آفتابه لگن هفت دست
معنی ضرب المثل آفتابه لگن هفت دست
ضرب المثل «آفتابه لگن هفت دست، شام و نهار هیچی» کنایه از افرادی است که در ظاهر و حواشی بیش از متن و محتوا اهمیت می‌دهند. این افراد ممکن است در جزئیات و مقدمات یک کار افراط کنند، اما خود کار را به درستی انجام ندهند.
در این ضرب المثل، «آفتابه لگن» نماد حواشی و مقدمات یک کار است. «هفت دست» نیز نشانگر افراط و زیاده‌روی در این حواشی است. «شام و نهار هیچی» نیز اشاره به این نکته دارد که کار اصلی که باید انجام شود، انجام نشده است.
این ضرب المثل را می‌توان در موارد زیر به کار برد:
- فردی که در برگزاری یک مهمانی، بیش از حد به تزئینات و جزئیات اهمیت می‌دهد، اما غذا و پذیرایی مهمانی را فراموش می‌کند.
- فردی که در تهیه یک گزارش، بیش از حد به فرمت و ظاهر آن توجه می‌کند، اما محتوای گزارش را ضعیف می‌نویسد.
- فردی که در اجرای یک پروژه، بیش از حد به کارهای جانبی و غیرضروری اهمیت می‌دهد، اما خود پروژه را به درستی پیش نمی‌برد.
در مجموع، ضرب المثل «آفتابه لگن هفت دست، شام و نهار هیچی» هشدار می‌دهد که نباید در حواشی و مقدمات یک کار بیش از حد اهمیت داد و باید توجه اصلی را به متن و محتوای اصلی آن کار معطوف کرد.
