انشا در مورد باران کوتاه
انشا در مورد باران کوتاه
باران
باران یکی از زیباترین پدیده‌های طبیعی است که روح انسان را تازه می‌کند. صدای نم نم باران، بوی خاک باران خورده و قطرات باران که از آسمان می‌بارد و بر زمین می‌نشیند، همه و همه حسی وصف‌ناپذیر را در انسان ایجاد می‌کنند.
باران، مایه حیات است. زمین را سیراب می‌کند و گیاهان و جانوران را زنده نگه می‌دارد. باران، پاک‌کننده است. آلودگی‌ها را می‌شوید و هوا را تازه می‌کند. باران، آرامش‌بخش است. صدایش، انسان را به سکوت و تفکر وا می‌دارد.
باران، تنوع‌بخش است. در هر فصلی به شکلی متفاوت می‌بارد. در فصل بهار، باران‌های سیل آسا، زمین را سیراب می‌کنند و بهار را به ارمغان می‌آورند. در فصل تابستان، باران‌های تند و کوتاه، هوا را خنک می‌کنند. در فصل پاییز، باران‌های ریز و دانه‌دانه، زمین را رنگارنگ می‌کنند. در فصل زمستان، باران‌های سفید و برفی، زمین را سفیدپوش می‌کنند.
باران، هدیه‌ای از سوی خداوند است. هدیه‌ای که زیبایی و طراوت را به زمین می‌بخشد.
باران و انسان
انسان‌ها از دیرباز با باران پیوند عمیقی داشته‌اند. باران در فرهنگ و آداب و رسوم بسیاری از اقوام جایگاه ویژه‌ای دارد. در ایران باستان، باران را نماد ایزدان و الهه‌ها می‌دانستند. در بسیاری از آیین‌ها و مراسم‌های مذهبی، باران نقش مهمی دارد.
باران، منبع الهام بسیاری از هنرمندان و شاعران بوده است. بسیاری از شعرها، ترانه‌ها و نقاشی‌ها، با موضوع باران خلق شده‌اند.
باران، یکی از نعمت‌های بزرگ خداوند است که باید قدر آن را دانست. باران، زندگی را به زمین می‌بخشد و زیبایی و طراوت را به آن بازمی‌گرداند.
نتیجه‌گیری
باران، پدیده‌ای زیبا و ارزشمند است که باید از آن مراقبت کرد. باران، مایه حیات و پاک‌سازی است و باید از آن به درستی استفاده کرد.
