مزایا و موارد مثبت این روش عبارتند از:

1. حفظ سلامت درختان و پیشگیری از هرگونه قطع و برش درختان.
2. سادگی دسترسی به دو مواد اصلی، سنگ و چوب، که به راحتی در دسترس بودند.
3. حفظ محیط زیست از طریق اجتناب از استفاده از مواد شیمیایی؛ همچنین حفظ لانه‌ها و آشیانه‌های پرندگان.
4. ماندگاری بالای سنگ، که اطلاعات و نوشته‌ها را به مدت طولانی نگه می‌داشت.
5. کاهش انتقال میکروب‌ها و بیماری‌ها به دلیل استفاده از وسایل طبیعی و عدم استفاده از مواد شیمیایی.

معایب این روش عبارتند از:

1. دشواری در نوشتن و حکاکی بر روی سنگ و چوب، در حالی که این مواد به راحتی یافت می‌شدند.
2. پوسیدگی سنگ و چوب به دلیل شرایط محیطی و گذشت زمان، که ممکن است اطلاعات را از بین ببرد.
3. محدودیت فضا و مکان برای نگهداری سنگ‌ها و چوب‌ها.
4. محدودیت تعداد خطوط و اطلاعاتی که روی سنگ کوچک نوشته می‌شد، که ممکن است توانایی نگهداری اطلاعات کامل را کاهش دهد.
5. زمان زیاد مورد نیاز برای نوشتن یا حکاکی روی سنگ و چوب و سختی در انجام این کارها.
6. دشواری در حمل و جابجایی مقادیر بزرگی از چوب و سنگ، که ممکن است فرآیند نگهداری و نقل‌وانتقال اطلاعات را مشکل کند.