معنی سپیده ما گلگون است که دست دشمن در خون است
ایران، ای سرای امید *** بر بامت سپیده دمید
ایران، ای خانه امید و آرزو، بر بام تو سپیده و پیروزی طلوع کرد.
بنگر کزین ره پر خون *** خورشیدی خجسته رسید
ببین که از این راه پر از رنج و سختی، خورشید پیروزی رسید
اگر چه دلها پرخون است *** شکوه شادی، افزون است
اگر چه دلها پر از رنج و سختی است اما شکوه و عظمت شادی زیاد است.
سپیدهی ما گلگون است *** که دست دشمن، در خون است
سپیده پیروزی ما به رنگ گل سرخ است زیرا که دست دشمن به خون آغشته است.
ای ایران، غمت مرساد *** جاویدان، شکوه تو باد
ای ایران، امیدوارم غم و ناراحتی به تو نرسد و شکوه و عظمتت همیشگی باشد.
راه ما راه حق، راه بهروزی است *** اتحاد، اتحاد، رمز پیروزی است
راه ما، راه حق و حقیقت و خوشبختی است. اتحاد و همبستگی رمز پیروزی است.
صلح و آزادی *** جاودانه در همه جهان، خوش باد
صلح و آزادی پایدار در سرتاسر جهان بسیار خوب و نیکو باشد
یادگار خون عاشقان، ای بهار *** ای بهار تازه جاودان در این چمن شکفته باد
ای یادگار خون عاشقان، ای بهار آزادی، بهار تازه جاودان در این چمن و سرزمین همیشه برقرار باشی.
سرای: سرزمین
خجسته: خوب و خوش
شکوه: عظمت
گلگون: به رنگ گل سرخ
بهروزی: سعادت و خوشبختی
هوشنگ ابتهاج مختلص به سایه، از شاعران بزرگ معاصر است. این هنرمند بزرگ آثار بسیار زیبا و به یاد ماندنی خلق کرده است که شعر سرای امید از میان آنها برگزیده شده است. ابتهاج در این شعر که در وصف کشور عزیزمان سروده است، اتحاد را رمز پیروزی میداند و آرزو صلح در سرتاسر جهان دارد.