خواست خدا

مسئله «مشیت الهی» یکی از مباحث مهم کلامی و نیز تفسیری است که پیوسته بحثهای متکلمین و مفسرین را به همراه داشته است.
«مشیت» از ماده «شیء» مصدر «شاء، یشاء» است که در لغت از آن به اراده
تعبیر شده؛ و در اصطلاح به معنی تمایل یافتن به سوی چیزی است تا حدّی که
به طلب آن چیز منجر شود. از آن جا که این لفظ در نزد متکلمین از الفاظ
مشترک بین خدا و خلق می باشد، راغب آن را به معنی «ایجاد کردن شیء» و «اصابت کردن» معنا نموده با این تفصیل که مشیت در مورد خدا به معنی ایجاد و وجود شیء است و در صورتی که برای انسان ها استعمال گردد، به معنی اصابت می باشد. و
لازم به ذکر است که قرآن
از مشیت الهی با تعابیری از قبیل «شاء» و «أراد» و مشتقات آن دو یاد نموده
که ماده «شاء» ۲۲۷ بار و ماده «اراده» ۱۴۷بار در قرآن به کار رفته است.
این کثرت کاربرد، نشانی از اهمیت ویژه این موضوع از دیدگاه توحیدی اسلام می باشد.